Krzyś Rabsztyn urodził się 17 lipca 2008 roku jako wcześniak z 28 tygodnia ciąży. Gdy przyszedł na świat ważył zaledwie 540 gramy i mieścił się cały na dłoni dorosłego człowieka.

Wiele miesięcy spędził w szpitalu, na leczeniu i operacjach ratujących mu życie. W lipcu skończył siedem lat. Jest bardzo radosnym, inteligentnym chłopcem. Jednak cierpi na kilka chorób, które uniemożliwiają mu cieszenie się beztroską dzieciństwa. Krzyś jest po operacji refluksu żołądkowo-przełykowego, miał wyłonioną gastrostomię odżywczą, rurkę w brzuchu którą miał podawane jedzenie, dziś uczy się jeść normalnie. Krzyś ma Autyzm atypowy, duże zaburzenia Integracji Sensorycznej. Jest to pozostałość po wcześniactwie i wszystkich traumach poszpitalnych, operacjach, zabiegach. Zaburzenia SI charakteryzuje się nadwrażliwością słuchową, dotykową, wzrokową, silnymi lękami i nieradzeniem sobie z emocjami, Autyzm zaś to różnego rodzaju fobie, fiksacje i sterotypie w zachowaniu, problemy z prawidłowym kontaktem z rzeczywistością. Ma zdiagnozowane Mózgowe Porażenie Dziecięce, które dzięki nieustannej rehabilitacji udało się powstrzymać i Krzyś jest coraz bardziej samodzielny. Nasz synek ma też kilka innych chorób jak VSD, silną alergię, wadę wzroku, ADS...

Dzięki nieustannej terapii i leczeniu, Krzyś może powoli zdrowieć, odzyskiwać spokój i nie czuć się zagubionym w świecie.

piątek, 17 sierpnia 2012

O mowie słów kilka

Lekarze nie byli nigdy dobrej myśli. Dziecko, które nigdy nic nie jadło będzie miało ogromne problemy z artykułowaniem słów. W dodatku dziecko ze spektrum autyzmu...
Faktycznie mowa, a wcześniej gaworzenie zaczęła się z dużym opóźnieniem, gdy pojawiły się słowa były bardzo niewyraźne. Ale były. Na przekór wszystkim.
W wieku 2 lat Krzyś porozumiewał się pojedynczymi słowami i było ich bardzo niewiele (nie pamiętam już dokładnie, ale na pewno nie więcej niż 10).
Gdy skończył 3 lata nauczył się łączyć dwa wyrazy.
Teraz jako 4 latek – mówi proste zdania. Nie używa co prawda zbytnio przymiotników, przyimków i innych trudniejszych form, zazwyczaj mówi o sobie w formie żeńskiej „byłam grzeczna”, ale jest nieźle. Ćwiczymy wyraźność mowy. Krzyś nie intonuje i gdy chce coś szybko powiedzieć wychodzi mu zlepek słowny, z którego nic nie da się zrozumieć. Nie mówi też niektórych liter (np. W i F) inne zamienia, nie intonuje samogłosek, lubi mówić początek i koniec słowa zapominając o środku, ale to wszystko jest do wypracowania.
I tak też robimy. Pracujemy. Synek chodzi na zajęcia z bardzo fajną logopedką z Ortosensis.
Fragmenty zajęć publikuję poniżej.
  • trudna sztuka masażu (Krzysia nadwrażliwość jest ogromna, co nie dziwi, skoro nigdy nie używał ust wg ich przeznaczenia – jedzenia)
  • zajęcia na obrazkach (co kto robi i czego nie ma – to ostatnie wciąż mu nie wychodzi)
  • mówienie samogłosek poprzez ruch
  • dmuchanie
MASAŻ TWARZY


ZAJĘCIA NA OBRAZKACH


ZAPAMIĘTYWANIE


LITERKI



DMUCHANIE

6 komentarzy:

  1. Aniu tak Ci zazdroszczę ( oczywiście w znaczeniu pozytywnym ) tego, że Krzysiu mówi:) mój szkrab póki co nie mówi prawie w ogóle:( pojedyncze słowa, nie do końca wyraźnie...
    Trzymam kciuki za dalsze postępy!!!:) buziaki:)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Moniu spójrz co napisałam o 2 letnim Krzyniu ;)
      życzę Wam by sie Pawełek rozgadal, a niech tam i lepiej od Krzysia :D :D :D

      Usuń
  2. Krzysiu jest tak urokliwy że na niedociągnięcia można "przymykać oko"...a tak na serio jak na Krzysiowe przeboje to jest naprawdę nieźle daje rade, Krzyś jest fajnie wygadany mamuś i ciotka Wam wróży, że z czasem będzie lepiej :P ( trzymam za to kciuki)

    OdpowiedzUsuń
  3. Pięknie. :)

    Dzieci potrafią cuda! :)

    Ściskamy...

    OdpowiedzUsuń
  4. Dużo zdrówka Krzysiu ;)

    OdpowiedzUsuń